öhdə

is. <ər.> Öz üzərinə götürülən və yerinə yetirilməsi vacib olan vəzifə; təəhhüd, borc. Öhdəsində qalmaq – himayəsində, iaşəsində olmaq, boynunda olmaq. <Nuriyyə:> Ata-anamın vəfatından sonra səkkiz yaşında bir uşaq öhdəsində qaldım. İ. Ə.. Öhdəsində olmaq – bir vəzifə olaraq üzərində olmaq, boynunda olmaq; ixtiyarında, idarəsində olmaq. <Məktəblərin> xərci dövlət xəzinəsinin öhdəsində idi. C. M.. Körpü xüsusi tapşırıq ilə Nərimanın dəstəsinin öhdəsində idi. M. C.. Öhdəsindən gəlmək – 1) bir işi yerinə yetirməyə gücü çatmaq, edə bilmək, bacarmaq. Vəzifənin öhdəsindən gəlmək. – Mehriban bu çətin işin öhdəsindən gələ biləcəkdimi? H. Seyidbəyli. <Xanım:> Mən dedim o, bu işin öhdəsindən gələ bilməz. M. Dilbazi; 2) mübarizədə və ya başqa bir işdə üstün gəlmək, bacara bilmək, gücü çatmaq. <Kərbəlayı Fatma xanım:> Mən hacının öhdəsindən gələ bilmirəm. . C. M.. <Çərkəz bəy:> <Camaatın> öhdəsindən gələ bilməyirəm. . Ə. H.. // məc. Dərsini vermək, divan tutmaq. Onun öhdəsindən yaxşı gəldilər. Öhdəsinə qoymaq (buraxmaq, atmaq) – birinin boynuna qoymaq, üzərinə qoymaq, tapşırmaq. Məsuliyyəti başqasının öhdəsinə qoymaq (buraxmaq). – <Pristav:> Turaclılarla haqqhesab çəkməyi qoy mənim öhdəmə. Ə. Vəl.. Babacan . . evin iş-gücünü həmişəlik qızının öhdəsinə atmışdı. Ə. Ə.. Öhdəsinə düşmək – üzərinə düşmək, boynunda olmaq, yerinə yetirilməli olmaq. <Fəxrəddin:> Öz boynumu öhdəmə düşən məsuliyyətdən kənara çəkmək istəmirəm. M. S. O.. Öhdəsinə götürmək (almaq) – yerinə yetirməyi bir vəzifə olaraq boynuna götürmək, boyun olmaq, söz vermək, üzərinə götürmək. <Məhərrəm bəy:> Əlbəttə, hər bir xərci öhdəmə götürürəm. . S. S. A..